Mirror mirror

Het is vandaag dinsdag en voor ons Yosemitedag. Dit wordt ons vierde en laatste nationale park van deze reis. Yosemite maakt deel uit van de Sierra Nevada bergketen en is een van de drukstbezochte plaatsen van de Verenigde Staten. We rijden door de bossen en stoppen bij Tenaya Lake. Simone en Eveline lopen over de rotsen richting het water om even pootje te baden. Vervolgens kronkelen we verder over de bospadden naar een volgend uitkijkpunt. Volgens de reisgidsen is dit het mooiste uitzicht van Yosemite. Via een korte klim over de rotsen heb je inderdaad ver uitzicht over de vallei, maar om nou te zeggen dat we hier heel erg van onder de indruk waren…niet echt. Yosemite is een mooi natuurgebied, maar het lijkt een beetje op Zwitserland maar dan in het groot. De bergwegen zijn af en toe erg smal en het noodlot slaat toe als een tegenligger te ver naar links rijdt en de spiegels van de RV’s elkaar raken. De spiegel van onze linkerbuitenspiegel spat uit elkaar en we stoppen gelijk langs de kant van de weg. De andere RV is nergens te bekennen en het is niet mogelijk om op dit punt naar elkaar op zoek te gaan. Nadat we van de schrik bekomen zijn, bellen we Roadbear (het camperverhuurbedrijf) om de schade te melden en te vragen wat we nu moeten doen. Roadbear adviseert ons een spiegeltje van onszelf op de plek waar eerst de linkerbuitenspiegel zat te plakken en dan de volgende dag naar Roadbear in San Francisco te gaan om het te laten maken. Dus Heleen staat haar make-up spiegeltje af en die binden we provisorisch aan het overgebleven deel van de spiegel. Dus zo kregen we toch nog wat avontuur op deze daarvoor nog relatief saaie dag.

We besluiten om toch door te rijden naar the Giant Sequoia’s om nog iets van de dag te maken. De Giant Sequoia’s zijn hele grote bomen. We parkeren de camper op de parkeerplaats en gaan een wandeling langs de bomen maken. Eerst komen we bij de Grizzly
Giant, dit is een boom van 2700 jaar oud en daarmee de oudst levende sequoia ter wereld. Hij is 63,8 meter hoog en heeft aan de voet een doorsnede van 9,2 meter. We lopen verder langs verschillende ongelofelijk grote bomen, de Fallen Monarch, California Tunnel Tree en Columbia Tree. Op de bordjes staat dat het 2 mijl lopen is naar de Fallen Tunnel Tree. Dit lijkt ons wel de moeite waard. Het wandelpad loopt alleen vanaf begin af aan omhoog, het ene stuk steiler dan het andere, maar wel heel vermoeiend. Ook hebben we twijfels bij de bewegwijzering, want die 2 mijl lijkt eerder 4 mijl. Als we eindelijk boven zijn valt de Fallen Tunnel Tree letterlijk tegen. Het is inderdaad een hele grote omgevallen boom, maar die hadden we onderweg al eerder gezien. Dus na een aantal foto’s en filmopnames beginnen we aan de wandeling terug naar de parkeerplaats. Dit keer loopt alles naar beneden, dus is het iets minder vermoeiend. Na ongeveer 40 minuten bereiken we onze camper weer. Onze benen, voeten en schoenen zitten onder het zand van de in totaal ruim twee uur durende wandeling.

We vervolgen onze rit naar de camping om daar de nacht door te brengen. De lading boodschappen van vorige week is inmiddels bijna op, dus onderweg houden we onze ogen open of we een supermarkt zien. Na lang zoeken zien we ergens een mini-market en we besluiten daar even snel de hoognodige dingen te halen. Daarna stappen we weer de camper in en rijden nog geen 100 meter verder of er is een gigantische supermarkt. Toch maar weer gestopt om hier een flinke voorraad voor de komende week in te slaan. Het is hier weer lekker warm met ongeveer veertig graden, gelukkig weten we dat het in San Francisco minder warm zal zijn. Uiteindelijk komen we na een slechte kronkelweg door de bergen om half negen aan op de camping. Na een kant-en-klaar maaltijd lasagne en Ben & Jerry’s ice als toetje (Ja ja, we hebben al echte Amerikaanse eetgewoontes) doen we nog wat research voor morgen en gaan we weer aan onze welverdiende nachtrust beginnen.

Woensdagochtend worden Marcel, Simone en Eveline pas half 10 wakker. Heleen was zoals gewoonlijk al wakker en lag al een tijdje te lezen in bed.  Tijdens het ontbijten zagen we in het bos naast ons een specht zitten. Eveline pakt snel de fotocamera, maar wanneer ze de foto maakt vloog hij al weg. Marcel had de moed nog niet op gegeven en heeft uiteindelijk een aantal kiekjes van hem genomen. Dit was nog niet al het dierenbezoek dat we vanochtend kregen, ook kwamen er plots twee kalkoenen langslopen.

De afwasploeg (Simone en Eveline) ruimt snel het ontbijt op en iedereen maakt zich klaar voor vertrek naar San Francisco. Met het trage internet van de camping proberen we de beschikbaarheid van een leuke camping in San Francisco op te zoeken. Uiteindelijk komen we erachter dat alleen wat plekken without hook-ups beschikbaar zijn. Wel kon je de camping bellen, omdat er misschien nog wat plekken vrij zouden komen. Alleen hadden we op de camping met alle vier de telefoons geen service. Dus stellen we de tomtom in op Roadbear San Fransisco, zodat we daar vanmiddag de spiegel kunnen laten repareren. Onderweg blijven we steeds controleren op service. Na een klein uurtje hebben we eindelijk service en belt Marcel de camping. Helaas zijn er geen plekken vrijgekomen, dus bellen we een andere camping. Deze camping ligt naast het Candlestick Stadium (football stadium) en hier blijken nog genoeg plekken beschikbaar te zijn, dus hoeven we niet te reserveren. Onderweg eten we weer heerlijke broodjes bij Subway.

Onderweg naar Roadbear San Francisco zien we het landschap weer veranderen in bergen met gele weides en heel veel windmolens. De wegen zijn nu weer 5/6/7 banen breed en een enkele keer nog breder. Het is rond 15.30 uur en we zien files, gelukkig wel aan de andere kant van de weg. Bij Roadbear worden we snel geholpen en kunnen we weer verder met spiegel. Na een paar mile als we de San Mateo Bridge over zijn, zien we in de verte al het stadion van de 49’-ers waar onze volgende campground is gevestigd. Deze wordt gerund door Chinezen en om van de schrik te bekomen, deze campground is de duurste tot nog toe, krijgen we bijna 20 fortune cookies. We parkeren onze camper naast een Nederlands uitziend gezin. En ja hoor, ze hebben ons geplaatst naast medelanders. Eveline en Marcel wisselen wat reisverhalen uit met het gezin en zij blijken, hoe verrassend, dezelfde plaatsen en parken aan gedaan te hebben, EN, ook zij hebben in Yosemite park hun spiegel kapot gereden. Echter was na een tijdje hun zijruit ook gesprongen omdat de spiegel hier tegenaan geklapt was. Simone en Heleen doen de was en Eveline en Marcel zorgen dat er weer internet, elektriciteit, water en riool verbindingen zijn. Morgen gaan we San Francisco verkennen, maar nu eerst een avondje relaxen.  

Groetjes Marcel, Heleen, Simone & Eveline