What happens in Vegas, stays online

Na de vlucht van Amsterdam naar Los Angeles lagen we vroeg in bed. Maandagochtend lagen we om 5 uur ‘s ochtends al klaarwakker in bed. Dus om zeven uur hebben we roomservice besteld. Even later kwam een traditioneel Amerikaans ontbijt met eggs, bacon, breakfast potatoes, pancakes, french toast en koffie en thee. De camper konden we pas rond 13 uur ophalen, dus hebben we ’s ochtends rustig aan gedaan. Een paar boodschappen gedaan bij de supermarkt en bij Starbucks een drankje en gebak genomen. Om half 2 werden we door het camperverhuurbedrijf opgehaald met een shuttlebus. De chauffeur was een jonge Mexicaan die sinds kort bij Road Bear werkzaam is. Hij wilde graag een paar Nederlandse woorden leren. Dus probeerde Marcel hem goedemorgen, goedemiddag, goedenavond, hallo en tot ziens te leren. Na een rit van ruim een uur door Los Angeles County kwamen we aan bij het camperverhuurbedrijf. Toen we uit de shuttlebus stapten kwam de hitte ons tegemoet. Bij het hotel was het heerlijk weer met een temperatuur van rond de 23 graden Celsius, maar hier was het bloedjeheet. Na het nodige papierwerk , uitleg over de camper en inspectieronde konden we de camper met het zweet op onze rug inruimen. Inmiddels was het ongeveer 5 PM en gingen we op zoek naar een supermarkt om de eerste boodschappen te doen. De supermarkt alleen is al een hele belevenis. Alles is hier groter dan in Nederland, alleen maar 2 liter flessen frisdrank, grote zakken chips, … , etc. etc. Na de boodschappen hebben we een snelle hap bij Mc Donalds gedaan en vervolgden we onze reis naar de eerste camping in de buurt van Los Angeles. Hier gaan we vrijwel meteen naar bed, want dat vroege opstaan hakt er wel in.

De volgende ochtend (dinsdag) zijn we weer vroeg wakker en ontbijten we lekker buiten. Na het ontbijt maken Heleen, Simone en Eveline een korte wandeling over de camping op zoek naar een mooi uitzicht over ‘the Hills’ van Los Angeles. Helaas komen we dit niet tegen, maar we zien wel het eerste eekhoorntje deze vakantie. Op de weg terug roept een Afrikaans-Amerikaanse vrouw met Amerikaans accent naar ons: ‘Is that the morning walk I see going?’. Wanneer iedereen weer fris en fruitig en klaar voor vertrek is gaan we op weg naar Las Vegas. Een rit van 380 km door de woestijn, waarbij we een gedeelte van de beroemde route 66 berijden. Kilometers met alleen maar bergen, zand en wat boompjes, verder heel veel niks. De temperatuur is inmiddels weer boven de 40 graden Celsius gestegen, dus de airco is onze beste vriend.

Zonder dat we het door hebben rijden we langs de andere kant van the Strip. De camping blijkt een paar 100 meter van the Strip te liggen! Nadat we de camper geïnstalleerd hebben, gaan we Las Vegas in.  De stad is midden in de woestijn gebouwd, dus ook hier is het ruim 40 graden. We lopen van hotel naar hotel (ofwel airconditioning naar airconditioning), anders is het niet uit te houden. De hotels zijn vanbinnen gigantisch groot met overal casino’s en dure winkels. We houden het netjes en lopen alleen langs de gokautomaten en het blijft bij window shoppen. Als we weer enigszins afgekoeld zijn wagen we ons weer naar buiten voor de volgende paar honderd meter in de hitte. Een van de hotels aan de Las Vegas Boulevard (de officiële naam van The Strip) is the Venetian. Dit is een hotel met net als alle andere hotels hier in Las Vegas een casino en winkels, maar vanbinnen lijkt het net of je door Venetië loopt met alles er op en eraan; gondels, Italiaanse huisjes, neplucht en het plein San Margo. Het volgende hotel dat we bezoeken is Flamingo. Hier is een habitat met flamingo’s. Dit blijken maar liefst zes flamingo’s te zien, dus heel indrukwekkend is het niet. Maar goed, we zijn weer even afgekoeld voor de volgende meters over The Strip. Marcel krijgt regelmatig foldertjes aangeboden met reclame voor vrouwen. Dat kan allemaal in Las Vegas, ook al loop je met je vrouw en twee dochters, je krijgt gewoon het telefoonnummer van een paar strippers aangeboden. We hebben inmiddels al een behoorlijk stuk van the Strip gezien en hebben weinig puf om hem helemaal uit te lopen. Dus we lopen door tot Paris en zien de miniatuurversie van de Eiffeltoren en gaan op zoek naar een restaurant. We eten bij het restaurant Serendipity en de maaltijd doet ons goed. We lopen een stukje terug naar het hotel Bellagio, hier is de welbekende fonteinshow. Het is een mooie show van ongeveer drie minuten. Hierna lopen we langs de andere kant van The Strip weer richting de camping. Onderweg worden we gehersenspoeld door verkopers die continu roepen: ice cold water one dollar.  De laatste stop is het hotel Le Mirage, maar de Secret Garden met onder andere witte tijgers waar we voor kwamen blijkt al gesloten te zijn. De weg terug naar huis is een ware uitputtingslag. Ondanks dat het inmiddels al avond is blijft de temperatuur rond de 40 graden en onze benen zijn moe en de eerste blaren op de voeten zijn verschenen. We zijn blij als eindelijk onze camping in zicht is (vlakbij Circus Circus) en na een snelle douche liggen we allemaal zo in bed, met een warme nacht voor de boeg. Kortom, ondanks de vermoeiende hitte en wandeling was het een hele indrukwekkende stad. De hotels zijn van binnen gigantisch en over the top ingericht. Buiten zijn overal billboards,  auto’s en mensen en de hotels zijn vlak naast elkaar gebouwd. Een groot contrast met het gebied rondom Las Vegas waar vooral uitgestrekte velden met niks zijn. Woensdagochtend rijden we weer verder de middle of nowhere in, op weg naar Zion Park.

Tot het volgende reisverslag!

Liefs Simone

p.s. We gaan proberen foto's te plaatsen, maar de verbinding is hier niet zo snel dus misschien lukt het niet.